Δεύτερη χιλιετία μετά Χριστόν

 1204-1261 Περίοδος Φραγκοκρατίας.
   Άλωση της Κπολης από τους Φράγκους. Η Κάρπαθος αποσπάται από το Βυζάντιο και Διοικείται από τον Βυζαντινό Τοπάρχη Λέοντα Γαβαλά με τον τίτλο:”Αρχων” της Καρπάθου.

1262-1315 Περίοδος Ενετοκρατίας
   Η Κάρπαθος περιέρχεται στην κυριαρχία της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας.

1300 μ.Χ.
   Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, βοσκός από το Κοράκι (Corachi) επιτηρώντας το ποίμνιό του στον Αη-Νικόλα του “Βρόντη”, παρατήρησε τυχαία στο “καραβοστάσι” κοντά στήν ακτή, επιπλέουσα “σανίδα” που αντιφέγγιζε στον ήλιο. Από περιέργεια για το αντικείμενο και μη μπορώντας να την πλησιάσει, προχώρησε σρη θάλλασα μέχρι το στηθαίο ύψος κι απλώνοντας το χέρι με τσεκούρι , της χάραξε μια χαρακιά και την τράβηξε κοντά του. Ω του θαύματος !!! επρόκειτο για τη σημερινή θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της “Κυράς” του Απερίου, που σήμερα εκτίθεται σε ναόσχημο προσκυνητάρι στο Μητροπολιτικό Ναό. Πολύ αργότερα, στις αρχές του 18ου αιώνα την επαργύρωσή του ανέλαβε η επιτρόπισσα(γιαγιά της Φωτουλιάς Βασ. Χρυσού το γένος Βασιλείου Χατζηπαπά) μεταφέροντάς την με γάιδαρο στο Φοινίκι, στον Κρητικό χρυσοφό Βαγγελάκη κουβαλώντας σε τουβρά και το ασήμι. Την πίσω πλευρά κάλυψε για πυροπροστασία με φύλλο χαλκού.

1316- 1538 μ. Χ.

  Η Κάρπαθος παραχωρείται στην οικογένεια του Ενετού ευγενή Ανδρέα Κόρνερ (Κορνάρου). Παρακλάδι της υπήρξε ο περίφημος εξελληνισμένος ποιητής του αθάνατου έργου "Ερωτόκριτος" του Vincenzo Cornaro.

1420

  Ο Cristoforo Buendelmonti χαρτογραφεί την Κάρπαθο. Διακρίνονται τα τοπωνύμια: Κοράκι, Μενετές, Όλυμπος Τρίστομο, Σαρία.

Τρίτη 29 Μαΐου 1453. "Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ"

 Άλωσις της Κωνσταντινουπόλεως από τους Οθωμανούς Τούρκους.

Σεπτέμβριος 1538

   Οι Οθωμανοί υπό τον αρχιναύαρχο Χαΐρεντίν Μπαρμπαρόσα αποσπούν από την Κάρπαθο βιαίως από τους Κορνάρους και τη διοικούν μέ Μουδίρη (Αγά). Για τις διαφορές μεταξύ Καρπαθίων τοποθετούν Καδή (δικαστή) μέχρι το έτος 1849.

1572

   Ο Τ. Porchacchi ζαρτογραφεί την Κάρπαθο. Παραμένει άγνωστο αν την επισκέφθηκε ή συνέλλεξε πληροφορίες από άλλους περιηγητές.

 1601

Μητροπολίτης Καρπάθου ενθρονίζεται ο Ιερόθεος  (1601-1622).

  1770

   Οι ομόδοξοι Ρώσοι αποσπούν τα νησιά του Αιγαίου από τους Οθωμανούς, μεταξύ των οποίων και την Κάρπαθο. Την 21η Ιουλίου 1774 με τη συνθήκη Κιουτσούκ Καϊναρτζή αποχωρούν. Πάντως κατοχυρώνουν τό διακαίωμα προστασίας της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας και τους κατοικούντες στήν Οθωμανική αυτοκρατορία ορθόδοξους χριστιανούς.

Κυριακή 20 Αυγούστου 1788 "Η ναυμαχία της Καρπάθου"

   Ο εθναγέρτης Λάμπρος Κατσώνης από τη Λειβαδιά και εκλεκτός της μεγάλης Τσαρίνας Αικατερίνης Β' της Ρωσίας, αρχίζει στο Αιγαίο καταδρομικές ναυτικές επιχειρήσεις εναντίον του Οθωμανικού στόλου. Σύμφωνα με τον αρχιστράτηγο Grigori Potemkin παραπλέοντας την Κάρπαθοεπιβαίνων της ναυαρχίδας του ¨Αθηνά της Άρκτου"  (φρεγάτα με 150 ναύτες πλήρωμα) ενεπλάκη 16 μίλια ανατολικά του στενού Καρπάθου - Σαρίας με ναυτική μοίρα 7 εχθρικών πλοίων αποτελούμενη από μια "καραβέλα"  54 κανονιών,  μια φρεργάτα 50 κανονιών και 5 σεμπέκια 26 κανονιών υπό την τη διοίκηση του του Οθωμανού αρχιπλοιάρχου Ριαλάμπεη τον οποίο αιφνιδίασε, προκαλώντας μεγάλες ζημιές και απώλειες. Πεντακόσιοι οι νεκροί και τριακόσιοι οι τραυματίες αναγκάζοντάς τον, να τραπεί σε φυγή. Για την νίκη του προήχθη από την Τσαερίνα στο βαθμό του συνταγματάρχη.

1793

   Μητροπολίτης Καρπάθου ενθρονίζεται ο Νεόφυτος Β' (1793-18332).