518 μ.Χ.
Ο επίσκοπος Καρπάθου Ζωτικός συμμετέχει στην Οικουμενική Σύνοδο της ΚΠόλεως. Παράλληλα ικανοποιείται αίτημά του και χρηματοδοτούνται τα έργα αναστήλωσης του Ι. Ν. Αγίας Σοφίας στο Βρόντη ύστερα από ολέθριο σεισμό της εποχής και επανεντάσσει την καλλιμάρμαρη βασιλική στην λατρεία των πιστών.

Ιούνιος του 535 μ. Χ.
Επί αυτοκράτορος Ιουστινιανού (527-565) ο ενδοξότατος “κουβικουλάριος” Υάκινθος ανεγείρει στήν “Αρκέσια” σημ. Αρκάσα, τη μεγαλοπρεπή Βασιλική της Αγίας Αναστασίας, υπό την επιστασία του Επισκόπου Καρπάθου Κύρου. Εντυπωσιάζει και σήμερα το περιωπής μωσαϊκό δάπεδο και η ποικιλία των σχεδίων διά χειρός φημισμένων Σύρων ψηφιδοθετών, των αδελφών Γεωργίου καί Κοσμά και φυσικά η μεγάλη έκταση που καταλαμβάνει.

553 μ. Χ.
Ο Επίσκοπος Καρπάθου Μηνάς συμμετέχει στην Ε΄ Οικουμενική Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη.

620-644 μ. Χ
Εξ αιτίας αλλόφυλλων επιδρομών, είτε των Περσών του Χοσρόη Β.΄ είτε τωνν σαρακηνών πειρατών του χαλίφη Μωαβία που εξορμούσαν από τα παράλια της κατακτημένης τότε από τους Άραβες Ανδαλουσίας, το παραλικό “Ποτίδιον” (σημερ. Πηγάδια) εγκαταλείπεται. Οι Ποτιδαιείς αναζητώντας προστασία, καταφεύγουν στα ενδότερα του νησιού για να αποφύγουν την σκλαβιά, την ατίμωση, την σφαγή, τον αφανισμό και εγκαθίστανται στο “Κοράκι”, το σημερ. Απέρι. Την ίδια περίοδο ο Ιούλιος Βέρν στο έργο του: “Η τελευταία πέρλα στο διάδημα των Νοτίων Σποράδων” αναφέρει την “Αρκέσια” ως ονομαστό δουλεμπορικό παζάρι.