Ἀγαπητοί γονεῖς,

 

           Ἡ χαρά σας εἶναι μεγάλη καθώς ἑτοιμάζεστε γιά τή βάπτιση τοῦ παιδιοῦ σας. Κι ὅλες οἱ χαρούμενες φροντίδες σας στρέφονται γύρω ἀπό τά βαπτιστικά, τούς καλεσμένους, τόν ἀνάδοχο, τό ὄνομα, τό τραπέζι. Ἔχετε ὅμως σκεφτεῖ, ὅσο πλησιάζει ἡ μέρα, τή βάπτιση ὄχι σάν κοινωνικό γεγονός ἀλλά ὡς Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας;
Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός βεβαιώνει ὅτι: «ὅποιος δέν γεννηθεῖ ἀπό τό νερό κι ἀπό τό Πνεῦμα, δέν μπορεῖ νά μπεῖ στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ» (Ἰω. 3,5) γιατί «ὁ πιστεύσας καί βαπτισθείς σωθήσεται» (Μάρκ. 16,16). Τό Βάπτισμα δέν εἶναι μιά συμβολική τελετή ἀλλά ἕνα γεγονός μέ ὑπαρξιακές διαστάσεις.   
         Στή βάπτιση θά γεννηθεῖ πραγματικά τό παιδί σας! Ἐκεῖ, στήν κολυμβήθρα, τήν πνευματική μήτρα τῆς Ἐκκλησίας, ὁ παλαιός ἄνθρωπος τῆς φθορᾶς θά πεθάνει καί θά ἀπορριφθεῖ, γιά νά ἀναγεννηθεῖ ὁ νέος τῆς ἀφθαρσίας ὅπως πέθανε καί ἀναστήθηκε ὁ Χριστός. Ἐκεῖ τό παιδί σας θά ἐνσωματωθεῖ στό σῶμα τοῦ Χριστοῦ πού εἶναι ἡἘκκλησία, ὅπως ἕνα κλαδί μπολιάζεται στόν κορμό τοῦ δένδρου. Θά γίνει ναός τοῦ Θεοῦ γιατί τό Ἅγιο Πνεῦμα μέ τά χαρίσματά του θά κατοικήσει πλέον μέσα του. Ἀπό ἐκείνη τήν ἡμέρα τό ὄνομά του θά γραφτεῖ στό βιβλίο τῆς ζωῆς, προορισμένο γιά τήν αἰωνιότητα! Ἕνας ἄγγελος θά τό συνοδεύει πλέον σέ ὅλη του τή ζωή ἀχώριστος σύντροφός του σέ κάθε στιγμή καί καμιά δαιμονική ἐνέργεια δέν θά εἶναι σέ θέση νά τό βλάψει. Ὁ Θεός θά ἀκούει προσεκτικά τίς προσευχές του καί τό βλέμμα του θά εἶναι διαρκῶς στραμμένο πάνω του μέ ἰδιαίτερη φροντίδα.
Στά χέρια σας, πλέον, δέν θά κρατᾶτε ἁπλά τό παιδί σας, πού ἀναμφίβολα εἶναι ἕνα ἀνεκτίμητο δῶρο τοῦ Θεοῦ σέ σᾶς, ἀλλά μιά ζωντανή εἰκόνα τοῦ Θεοῦ· ἕνα μελλοντικό πολίτη τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν.
       Χαρεῖτε, λοιπόν, μαζί μέ τό παιδί σας αὐτήν τήν προσωπική του Πεντηκοστή ὅπως οἱ πρώτοι πιστοί, οἱ ὁποῖοι, ὅταν συνειδητοποίησαν τί συνέβη στό ὑπερῶο τῆς Ἱερουσαλήμ, «κατενύγησαν τῇ καρδίᾳ» (Πράξ. 2,37)· γέμισε ἡ καρδιά τους μέ ἱερό δέος, συγκίνηση καί κατάνυξη! Γιατί αὐτό πού ἐξωτερικά μοιάζει μέ ἕνα συνηθισμένο λουτρό πού κάνετε καθημερινά στό παιδί σας, εἶναι ἕνα μεγαλειῶδες ὑπαρξιακό γεγονός μέ αἰώνια προοπτική. Ἔτσι ὅμως συμβαίνει μέ ὅλα τά μυστήρια: μέσα ἀπό ἁπλά ὑλικά στοιχεῖα καὶ συνηθισμένες πράξεις ἐνεργεῖ ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ, πού ἀνακαινίζει καί χαριτώνει ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους. Ἀρκεῖ νά πιστέψουμε καί νά ἐκζητήσουμε τή σωστική χάρη τοῦ Κυρίου.

Π Ο Υ   Θ Α   Γ Ι Ν Ε Ι   Η   Β Α Π Τ Ι Σ Η ;

     Μά ποῦ ἀλλοῦ παρά στό πνευματικό σας σπίτι, τόν Ἱερό Ναό τῆς ἐνορίας σας στά ὅρια τῆς ὁποίας κατοικεῖτε! Θά εἶναι μεγάλη χαρά γιά τό παιδί σας, καθώς θά μεγαλώνει καί θά κινεῖται στούς χώρους τοῦ Ναοῦ, νά γνωρίζει ὅτι ἐκεῖ βαπτίστηκε· ἐκεῖ ἀναγεννήθηκε πνευματικά. Θά συνδεθεῖ μέ τόν ἱερό χῶρο καί συναισθηματικά, ὅπως ἄλλωστε ὅλοι μας συνδεόμαστε μέ τόν τόπο πού γεννηθήκαμε. 
Γι᾽ αὐτό καί δέν πρέπει νά γίνονται βαπτίσεις σέ ἄλλες ἐνορίες. Πολύ περισσότερο δέν ἐπιτρέπεται νά γίνονται βαπτίσεις σέ παρεκκλήσια ἤ ἰδιωτικά παρεκκλήσια «κτημάτων». Στήν ἐνορία σας τηρεῖται Μητρῶο βαπτίσεων ἀπ᾽ὅπου θά ἐξυπηρετηθεῖτε ὅταν παραστεῖ ἀνάγκη.

Π Ο Τ Ε   Θ Α   Γ Ι Ν Ε Ι   Η   Β Α Π Τ Ι Σ Η ;

     Τό Βάπτισμα στήν πρώτη Ἐκκλησία ἐτελεῖτο τήν Κυριακή στή διάρκεια τῆς θείας Λειτουργίας. Ἔτσι, συμμετεῖχε ὅλο τό ἐκκλησίασμα καί ὄχι μόνο κάποιοι συγγενεῖς καί φίλοι. Ἀργότερα -μέ τήν ἀλλαγή συνθηκῶν ζωῆς- τό Βάπτισμα ἀποσπάσθηκε ἀπό τή θεία Λειτουργία καί γίνεται ξεχωριστά καί ἄλλες ἡμέρες καί περιορίστηκε σέ οἰκογενειακό γεγονός. Ὡστόσο, ἡ πλέον κατάλληλη ἡμέρα γιά ἕνα μυστήριο χαρᾶς, ὅπως εἶναι τό Βάπτισμα, παραμένει ἡ Κυριακή.                              
• Μήν ἀναβάλλετε τή βάπτιση τοῦ παιδιοῦ σας. Φροντίστε νά εἶναι μικρό, λίγων μηνῶν, γιά νά μή στερεῖται τή χάρη τοῦ μυστηρίου. Γιά νά μή φοβηθεῖ τήν ὥρα τοῦ βαπτίσματος, ἀλλά νά συνεργαστεῖ μέ τόν λειτουργό.
• Θά πᾶτε στόν Ναό τῆς ἐνορίας σας καί θά καθορίσετε μέ τόν ἐφημέριο τήν ἡμέρα καί τήν ὥρα τοῦ μυστηρίου, προσκομίζοντας καί τό σχετικό ἀντίγραφο τῆς Ληξιαρχικῆς Πράξης Γεννήσεως τοῦ παιδιοῦ.
• Ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιά τήν τέλεση τοῦ Μυστηρίου εἶναι ἡ συμφωνία καί ἡ παρουσία καί τῶν δύο γονέων τοῦ παιδιοῦ.

Η   Π Ρ Ο Ε Τ Ο Ι Μ Α Σ Ι Α

       Συνήθως οἱ φροντίδες πού ἀπορροφοῦν ὅλο τό ἐνδιαφέρον ἀφοροῦν τίς προετοιμασίες γιά πολύ δευτερεύοντα ζητήματα καί μᾶς διαφεύγει ἡ προετοιμασία γιά τό ἴδιο τό Μυστήριο. Προετοιμαστεῖτε γιά τό μεγάλο γεγονός. Ἐμβαθύνετε στό νόημα τοῦ Μυστηρίου μέσα ἀπό τήν ἀνάγνωση ἑνός ἀπό τά τόσα ἀξιόλογα βιβλία πού κυκλοφοροῦν. Προσευχηθεῖτε θερμά γιά τόν κορυφαῖο αὐτό σταθμό τῆς ζωῆς τοῦ παιδιοῦ σας. Ἐπιδιῶξτε νά ἐξομολογηθεῖτε στόν πνευματικό σας καί ἑτοιμαστεῖτε νά κοινωνήσετε στή θεία Λειτουργία ἐκείνης τῆς ἡμέρας. Ἡ πρώτη Ἐκκλησία ὅριζε ὡς ἡμέρα νηστείας τήν παραμονή τοῦ Βαπτίσματος.

Ο   Α Ν Α Δ Ο Χ Ο Σ

       Ὁ ρόλος του δέν εἶναι ἁπλά νά φροντίσει γιά τά πρακτικά ζητήματα ἤ νά κάνει δῶρα στό παιδί ἤ γιά νά δημιουργήσουμε κοινωνικές σχέσεις. Ἡ παρουσία του εἶναι οὐσιαστική καί ἀπαραίτητη. Ἐγγυᾶται στήν Ἐκκλησία γιά τόν νεοφώτιστο καί τήν πρόοδό του στήν πίστη.
Στίς περιπτώσεις τοῦ νηπιοβαπτισμοῦ, ἀναπληρώνει τήν ἔλλειψη βούλησης τοῦ νηπίου, ὁμολογεῖ πίστη ἐξ ὀνόματός του, ἀλείφει μέ τό καθαγιασμένο λάδι, πού ὁ λειτουργός θά ρίξει στίς παλάμες του, τό κεφάλι τοῦ παιδιοῦ καί ὅλο του τό σῶμα. Ἀναλαμβάνει τήν ὑποχρέωση νά συμπράξει μαζί μέ τούς γονεῖς στή χριστιανική ἀνατροφή τοῦ παιδιοῦ.
Ἔτσι, ἀνάδοχος δέν μπορεῖ νά εἶναι ἀλλόθρησκος ἤ ἄλλου δόγματος (Ρωμαιοκαθολικός, Προτεστάντης κ.ἄ.), ἤ ἄνθρωπος πού ἀρνεῖται τήν ὀρθόδοξη πίστη καί ὁμολογεῖ ἀθεΐα. Ἐάν εἶναι ἔγγαμος, ὀφείλει ὁπωσδήποτε νά ἔχει τελέσει θρησκευτικό γάμο. Ἐπίσης, νά ἔχει καί τήν κατάλληλη ἡλικία, δηλ. ἄνω τῶν 14 ἐτῶν.      
Μέ ἄλλα λόγια, ὁἀνάδοχος πρέπει νά εἶναι συνειδητό μέλος τῆς Ἐκκλησίας, ἄνθρωπος μέ ζωντανή πίστη καί συνεπῆ χριστιανική ζωή.
Ὁἀνάδοχος πολύ ἐνωρίς θεωρήθηκε ὡς πνευματικός πατέρας τοῦ ἀναδεκτοῦ ἤ τῆς ἀναδεκτῆς. Γι᾽ αὐτό -λόγω τῆς πνευματικῆς αὐτῆς συγγένειας-, δέν μποροῦν νά συνάψουν γάμο. Γάμος ἐπίσης δέν μπορεῖ νά γίνει μεταξύ παιδιῶν πού ἔχουν τόν ἴδιο ἀνάδοχο ἐπειδή θεωροῦνται πνευματικά ἀδέλφια.

Τ Ο   Ο Ν Ο Μ Α

Κατά τήν ἀρχαία τάξη τῆς Ἐκκλησίας μας, τό ὄνομα δίδεται στό παιδί τήν ὄγδοη ἡμέρα ἀπό τή γέννησή του. Στό Εὐχολόγιο ὑπάρχει εἰδική ἀκολουθία. Στίς μέρες μας ἡ ὀνοματοδοσία ἔχει συνδεθεῖ ἐθιμικά μέ τό βάπτισμα. Πρέπει ἀπαραίτητα νά εἶναι ὄνομα χριστιανικό γιά νά ἔχει τό παιδί προστάτη του τόν ἅγιο τοῦ ὁποίου φέρει τό ὄνομα. Γιά λόγους ἱστορικῆς συνέχειας, ἡ Ἐκκλησία δέχτηκε νά δίνονται καί ὀνόματα ἀπό τήν ἀρχαιότητα. Ἄλλα ὅμως ὀνόματα δέν πρέπει νά δίνονται.
Τό ὄνομα εἶναι δηλωτικό τοῦ προσώπου καί ἕνα πρόσωπο ἔχει ...ἕνα ὄνομα! Ἡἐπιμονή κάποιων γονέων νά θέλουν νά δώσουν στό παιδί τους δύο καί τρία ὀνόματα εἶναι αὐθαίρετη. Ξεκινᾶ ἀπό μικροσυναισθηματισμούς γιά νά ἱκανοποιήσουν τούς παποῦδες καί τίς γιαγιάδες. Ἄλλοι, ἐνῶ ἔταξαν τό παιδί τους κατά τήν κύηση σέ ἕναν ἅγιο, τήν ὥρα τῆς βάπτισης θέλουν νά δώσουν καί δεύτερο ὄνομα, πράγμα πού ἀθετεῖ τό τάξιμό τους.            
Ἔτσι, καταλήγουμε νά φωνάζουμε τό παιδί ὄχι μέ τό ὄνομά του ἀλλά μέ ἕνα ὑποκοριστικό πού προέρχεται ἀπό τήν κακοποιημένη σύντμηση τοῦ ἑνός ἤ τή σύνθεση τῶν περισσοτέρων ὀνομάτων.            
Τό ὄνομα τοῦ παιδιοῦ σας εἶναι προορισμένο γιά τήν αἰωνιότητα καί αὐτή ἡ προοπτική τοῦ προσδίδει ἱερότητα. Ὡς χριστιανοί ὀφείλουμε νά σεβόμαστε τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας καί νά μήν κάνουμε τοῦ κεφαλιοῦ μας.

Ο   Σ Τ Ο Λ Ι Σ Μ Ο Σ   Τ Ο Υ   Ν Α Ο Υ

     Ὁ ναός μας εἶναι τόπος ἱερός, ἀφιερωμένος στή λατρεία τοῦ Θεοῦ. Γι᾽ αὐτό σεβόμαστε τήν ἱερότητα καί τήν αἰσθητική τοῦ ναοῦ. Καμιά εξεζητημένη «διακοσμητική» ἐπέμβαση δέν εἶναι ἐπιτρεπτή στήν ἁγία κολυμβήθρα, τόν διάδρομο τοῦ ναοῦ, τόν πρόναο καί γενικά τόν ἐσωτερικό ἤ τόν ἐξωτερικό χῶρο τοῦ ναοῦ. Μπορεῖτε νά βάλετε μία ἤ δύο ἀνθοστῆλες στόν σολέα. Τίποτε ἄλλο!            
Ὅλα τά ἄλλα πού «πρέπει»(;) νά ἀγοράσετε, χρησιμοποιῆστε τα στόν χῶρο πού θά παραθέσετε τό γεῦμα στούς καλεσμένους καί συγγενεῖς σας, ὄχι ὅμως στόν ναό! Θυμηθεῖτε ὅτι ἡ μόνη φορά κατά τήν ὁποία ὁ Κύριος ἐπέδειξε ἱερή ἀγανάκτηση ἦταν ὅταν διαπίστωσε τή βεβήλωση τοῦ ναοῦ!
Τό ἴδιο ἰσχύει γιά τίς φωτογραφήσεις καί τά βίντεο τά ὁποῖα ἐπιτρέπονται κατ᾽ οἰκονομίαν τὴν ὥρα τοῦ Μυστηρίου. Ὅμως οἱ ἐπαγγελματίες ἤ οἱ ἐρασιτέχνες φωτογράφοι καί λῆπτες πρέπει νά ἐνεργοῦν μέ διακριτικότητα, μέ σεβασμό πρός τό τελούμενο μυστήριο, χωρίς νά ἐνοχλοῦν καί χωρίς νά μεταβάλλουν τόν Ἱερό Ναό σέ στούντιο.

Η   Π Α Ρ Ο Υ Σ Ι Α   Μ Α Σ   Σ Τ Ο   Μ Υ Σ Τ Η Ρ Ι Ο

     Συχνά γινόμαστε μάρτυρες ἀπαράδεκτης συμπεριφορᾶς στόν ναό κατά τήν τέλεση μιᾶς βάπτισης. Ἤρθαμε μέ τή θέλησή μας γιά ἕνα δικό μας ἄνθρωπο· γιά νά προσευχηθοῦμε στόν Θεό νά στείλει τή χάρη του. Καί ἀντί τῆς προσευχῆς αὐτό πού παρατηροῦμε εἶναι ὁ θόρυβος, οἱ συζητήσεις, ὁ ἐνδυματολογικός σχολιασμός, ἡ ἀδιαφορία, οἱ ἄσκοπες μετακινήσεις.
Ἄν ζούσαμε ἄραγε στήν ἐποχή τοῦ Κυρίου καί μᾶς προσκαλοῦσε νά παραβρεθοῦμε στή βάπτισή Του στόν Ἰορδάνη, ἐκεῖ ὅπου ἔκανε αἰσθητή τήν παρουσία της ἡ Ἁγία Τριάδα, μέ τί εἴδους ἐμφάνιση θά πηγαίναμε καί μέ ποιό τρόπο θά στεκόμασταν καί πῶς θά συμμετείχαμε; Καί στή βάπτιση τοῦ παιδιοῦ σας ὅμως θά ἐπαναληφθεῖ τό ἴδιο συγκλονιστικό γεγονός! Στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδας βαπτίζεται! Τό Ἅγιο Πνεῦμα παρίσταται ἀοράτως. Ἐκεῖνο ἐνεργεῖ τήν πνευματική ἀναγέννηση τοῦ βρέφους.
Ὁ Ἱερός Ναός δέν εἶναι τόπος ἐπίδειξης ἀλλά ἐπικοινωνίας μέ τόν Θεό. Ἡ ματαιοδοξία, ἡ χλιδή, ἡ ἐξεζητημένη ἕως καί προκλητική ἐνδυμασία δέν συμβιβάζονται μέ τή χριστιανική μας ἰδιότητα καί προκαλοῦν τήν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ! Ἄλλωστε ἀποτελεῖ σχῆμα ὀξύμωρο νά ἐρχόμαστε στόν ναό γιά νά βαφτίσουμε τό παιδί μας, πού σημαίνει νά ντυθεῖ «ἔνδυμα ἀφθαρσίας», καί τήν ἴδια στιγμή ἐμεῖς μέ τή δική μας «ἐνδυμασία» καί συμπεριφορά νὰ προσβάλλουμε τήν ἱερότητα τοῦ μυστηρίου καί νά προβάλλουμε τήν πνευματική γύμνια τῆς ψυχῆς μας!

Μ Ε Τ Α   Τ Η   Β Α Π Τ Ι Σ Η

Ἡ ἀπόλουση. Τό νερό τῆς κολυμβήθρας εἶναι ἁγιασμένο. Γι᾽ αὐτό καί δέν καταλήγει στήν ἀποχέτευση ἀλλά στό χωνευτήρι τοῦ ναοῦ. Τό ἴδιο πρέπει νά γίνει καί μέ τά νερά ἀπό τό πρῶτο μπάνιο τοῦ παιδιοῦ σας μετά τρεῖς ἡμέρες, καθώς καί τά πρώτα νερά ἀπό τό πλύσιμο τῶν ρούχων του τά ὁποῖα θά πλύνετε σέ μιά μικρή λεκάνη.        
Ἄν πρακτικά δέν μπορεῖτε νά τά φέρετε στό χωνευτήρι τοῦ ναοῦ, τουλάχιστον ἀδειάστε τα στόν κῆπο γιά νά ἀπορροφηθοῦν στό ἔδαφος. Βλέπετε ἡ εὐλάβεια χωρίς νά ἐκπίπτει σέ τυπολατρία, γνωρίζει νά προσέχει καί τίς λεπτομέρειες.  
Ἡ θεία κοινωνία. Κανονικά το νεοβάπτιστο την πρώτη Θεία κοινωνία πρέπει να λάβει ἀμέσως μετά το Βάπτισμα. Τά νήπια καί τά μικρά παιδιά, βαπτισμένα καί μυρωμένα, ἔχουν ἀνάγκη τή συχνή Θεία Κοινωνία καί ὄχι μόνο «τίς τρεῖς ἑπόμενες Κυριακές» μετά τή βάπτισή τους. Ὅταν τά φέρνετε τακτικά στόν ναό γιά νά κοινωνοῦν τούς προσφέρετε ἀπό τήν τρυφερή αὐτή ἡλικία τήν οὐράνια τροφή τῆς ψυχῆς. Χαριτώνονται. Τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ τά φυλάσσει ἀπό κάθε κακό. Ἐπίσης μαθαίνουν νά ζοῦν ὡς παιδιά τοῦ Θεοῦ, συνηθίζουν καί δέν φοβοῦνται οὔτε ἀντιδροῦν, ὅπως συμβαίνει μέ κάποια παιδιά πού οἱ μητέρες τά φέρνουν σπάνια γιά νά κοινωνήσουν.         
Ἡ κατήχηση. Ἡ ζωή προέρχεται μόνο ἀπό ζωή. Αὐτό ἰσχύει ὄχι μόνο γιά τή βιολογία, ἀλλά καί γιά τήν πίστη. Τή δική σας βιωματική πίστη καλεῖστε νά μεταδώσετε στό παιδί σας καί νά τήν αὐξήσετε.    
Μέσα σ᾽ἕνα χαρούμενο κλίμα ἐμπιστοσύνης καί ἐλευθερίας, θά τό μάθετε νά κάνει τόν σταυρό του, νά ψελλίζει τίς πρῶτες προσευχές του, θά τοῦ διαβάζετε ὄμορφες διδακτικές βιβλικές ἱστορίες, θά βιώσει μαζί σας τόν ἐκκλησιασμό, τή λειτουργική καὶ μυστηριακή ζωή, τό μυστήριο τῆς πίστεως!
Ἀργότερα θά συνδέσετε τό παιδί σας μέ τήν ἐκκλησιαστική κατήχηση τῆς ἐνορίας σας καί θά ἐπιμεληθεῖτε τή συμμετοχή του στίς κατηχητικές συνάξεις τῆς ἐνορίας σας. Εἶναι ὁ χῶρος ὅπου μέ τήν κατάλληλη διαπαιδαγώγηση, θά θωρακιστεῖ πνευματικά τό παιδί σας καί θά γνωρίσει τίς ἀλήθειες τῆς χριστιανικῆς πίστεώς μας. Ἡ σύνδεσή του, ἐπίσης, μέ ἕνα καλό πνευματικό Πατέρα θά τό βοηθήσει νά ἀποκτήσει μιά ὑγιή καί ἰσορροπημένη προσωπικότητα. Νά γίνει ἕνας ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ἕνας ἀληθινός ἄνθρωπος τοῦ Πνεύματος.          
Ἄν σέ κάποια ἀπ᾽ὅλα αὐτά νιώθετε πώς ὑστερεῖτε, ἡ φροντίδα σας γιά τή χριστιανική ἀνατροφή τοῦ παιδιοῦ σας σᾶς δίνει τήν εὐκαιρία νά καταρτιστεῖτε καί σεῖς πνευματικά. Ἀξιοποιεῖστε τό μοναδικό προνόμιο πού ἔχετε ὡς γονεῖς νά ξαναγίνετε παιδιά μαζί μέ τά παιδιά σας καί νά μεγαλώσετε μαζί τους ἔχοντας τήν ὡριμότητα τῶν μεγάλων. Ἡ διαπαιδαγώγηση τοῦ παιδιοῦ σας κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ θά γίνει ἡ ὀμορφότερη καί ἱερότερη καθημερινή σας λειτουργία.
Ἡ ὀνομαστική ἑορτή. Οἱ ὀρθόδοξοι θα μπορούσαμε να γιορτάζουμε τή βιολογική γέννησή μας στά γενέθλια, ἀλλά και τήν πνευματική ἀναγέννησή μας πού ἔγινε στή βάπτισή μας μέ τήν ὀνομαστική μας γιορτή. Τά γενέθλια εἶναι συνδεδεμένα μέ τόν χρόνο καί τή φθορά, ἐνῶ ἡ γιορτή εἶναι συνδεδεμένη μέ τό ὄνομα τοῦ Ἁγίου πού νίκησε τόν χρόνο καί τή φθορὰ καί ζεῖ στήν αἰωνιότητα. Ἔτσι μέ τή γιορτή μας τήν προγευόμαστε κι ἐμεῖς. Ἡ ὀνομαστική γιορτή ἀκόμη δέν εἶναι ἀτομική μας ὑπόθεση ὅπως τά γενέθλια, ἀλλά ἐκκλησιαστικό γεγονός, γιατί τήν ἴδια ἡμέρα γιορτάζουν μαζί μας καί πολλοί ἄλλοι πιστοί, ἀδελφοί μας, ποὺ ἔχουν τὸ ἴδιο ὄνομα μ᾽ἐμᾶς· γιορτάζει ὁλόκληρη ἡ Ἐκκλησία.     
          

Ἀγαπητοί γονεῖς,

       μέ αὐτές τίς ἐπισημάνσεις σᾶς προτρέπω καί σᾶς ἐνθαρρύνω
• Νά κατανοήσετε τήν πνευματική διάσταση τοῦ μυστηρίου τοῦ Βαπτίσματος. Ἡ βάπτιση τοῦ παιδιοῦ μας εἶναι μυστήριο τῆς πίστεως· πράξη ἱερή τῆς Ἐκκλησίας καί ὄχι κοινωνικό γεγονός. Νά σεβασθεῖτε τήν ἱερότητα τῆς ὥρας καί νά συμμετάσχετε ὅπως ταιριάζει σέ συνειδητούς πιστούς.
• Τό μυστήριο τελεῖται ὅπως ἡ μακραίωνη καί εὐλογημένη παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καθορίζει. Καί στά οὐσιώδη καί στά δευτερεύοντα. Ὄχι ὅπως ἐμεῖς νομίζουμε ἐσφαλμένα ἤ θέλουμε ἀπό ἰδιοτροπία ἤ ἀπαιτοῦμε μέ κίνητρο τήν κοσμικότητα.         
• Ὁλόψυχα σᾶς εὔχομαι ἡ βάπτιση τοῦ παιδιοῦ σας νά ἀποτελέσει γιά σᾶς καί τούς καλεσμένους σας μιά εὐλογημένη εὐκαιρία ψυχικῆς ἀνάτασης, θερμῆς προσευχῆς, οὐσιαστικῆς συμμετοχῆς στήν πνευματική ἀναγέννηση τοῦ παιδιοῦ σας!

†Πρωτοπρεσβύτερος π. Δημήτριος Ζαγόρας

Γραμματεύς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καρπάθου Κάσου,

ἱερατικῶς προϊστάμενος τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ἱεροῦ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ἀπερίου Καρπάθου