ΦΡΙΚΤΟΙ ΟΡΚΟΙ – ΕΡΕΒΩΔΗ ΜΥΣΤΙΚΑ – A´
Γιατί δίδονται στὶς Στοὲς οἱ φοβεροὶ ὅρκοι;
Ποιά εἶναι τὰ “βαρύτιμα” μυστικὰ ποὺ θέλουν νὰ “κρύψουν” οἱ μασόνοι;

Μοναχὸς Ἀβέρκιος

Ἀναδημοσίευση ἀπὸ τὴν ἐφημ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟΣ»,
φ. 2093/20.11.2015 σ. 1, 6.

Α´

Ἐκπλήσσεται σφόδρα καὶ τρομάζει ἀληθινὰὁἐρευνητής, ὅταν, μελετώντας προσεκτικὰ τὰ κατὰ καιροὺς διαλαμβανόμενα εἰς τὰ αὐθεντικὰ τεκτονικὰἔντυπα, διαβάζει ἐκεῖ τους ἀνήκουστης σκληρότητος μασονικοὺς ὅρκους. Καὶ εὐθὺς ἀμέσως, ὡς ἕνας κανονικὸς καὶ λογικὸς ἄνθρωπος διερωτᾶται:

Γιατί καλοῦνται ἀπὸ τὶς τεκτονικὲς ἀρχὲς καὶ τοὺς κανονισμούς τους οἱ μυούμενοι στὶς Στοὲς σοβαροὶ συνάνθρωποί μας νὰ δώσουν ἐπισημότατα αὐτοὺς τοὺς τόσο σκληροὺς μασονικοὺς ὅρκους; Μήπως γιὰ νὰ κρύψουν “ἀπαραβιάστως” κάποιες μυστικὲς διδασκαλίες καὶἐπιδιώξεις τους, τὶς ὁποῖες ἀπὸ μακροῦ χρόνου[1] ἔχουν καταστρώσει;

Ἀλλὰ ποιές εἶναι αὐτὲς οἱ διδασκαλίες καὶἐπιδιώξεις τους, καὶ ποῖοι, ἐν γνώσει ἢἐν ἀγνοία αὐτῶν καλοῦνται νὰ τὶς ὑπηρετήσουν; Μήπως εἶναι ἐρεβώδεις καὶ σκοτεινὲς οἱ μασονικὲς αὐτὲς διδασκαλίες καὶἐπιδιώξεις;

…Καὶ ποῖοι καλοῦνται νὰὑπηρετήσουν αὐτὰ ποὺ στὸἀδιαφανὲς τεκτονικὸ παρασκήνιο ἀπὸ χρόνων πολλῶν καὶ συνεχῶς ἀναφέρονται; Εἶναι, ἄραγε, “βασιλεῖς” ἢ “στρατιώται”; Εἶναι κατὰ καιροὺς κάποιοι Πρωθυπουργοὶἢ κλητῆρες; Καθηγητὲς Πανεπιστημίου ἢἁπλοὶ καὶἁπλοϊκοὶἄνθρωποι εἶναι;     

Μήπως καλοῦνται ἐκεῖ – Θεέ μου φύλαγε! – ἀκόμη καὶ κληρικοί; Μήπως κατὰ καιροὺς προσελκύονται στὶς Στοὲς τῶν μασόνων ἀκόμη καὶ Πατριάρχες;     
Ἐτοῦτα, βεβαίως, δὲν θέλουμε νὰ τὰ πιστέψουμε!

Οἱ φοβεροὶ τεκτονικοὶὅρκοι …
Ἂς δοῦμε ὅμως πρῶτα δύο (ἀπὸ τοὺς ὑπερτριάκοντα ποὺὑπάρχουν) φοβεροὺς μασονικοὺς ὅρκους, τοὺς διδόμενους κατὰ τὶς ἐπάλληλες, εἰσαγωγικὲς καὶ προαγωγικὲς μυήσεις μασόνων εἰς τὶς Στοὲς τοὺς (τὰ κείμενα μὲ κόκκινο χρῶμα εἶναι ἀκριβῆἀποσπάσματα μασονικῶν ἐκδόσεων):

«Ὅρκος: Ἐπὶ παρουσίᾳ τοῦ τελείου τούτου Συνεδρίου καὶ διὰ τοῦ λόγου τῆς τιμῆς μου ὑπισχνοῦμαι ὅτι δὲν θὰἀποκαλύψω ποτὲ τὰ μυστήρια τῶν Ἱπποτῶν τοῦ Ροδοσταύρου [μασόνου τοῦ 18ου βαθμοῦ] εἰς οὐδένα ἀδελφὸν κατωτέρου βαθμοῦ οὐδ’ εἰς βέβηλον τινὰ [εἰς πρόσωπον ποὺ ΔΕΝ εἶναι μασόνος], ἐπὶ ποινῇ ν’ ἀπολέσω διὰ παντὸς τὸν λόγον καὶ νὰ εὐρίσκωμαι αἰωνίως εἰς τὰ σκότη. κρουνοὶ αἵματος νὰ ρέωσιν ἀκαταπαύστως ἐκ τοῦ σώματός μου καὶ νὰὑποφέρω τὰς πλέον σκληρᾶς θλίψεις τῆς ψυχῆς . αἳ πλέον αἰχμηραὶ ἄκανθαι νὰ μοὶ χρησιμεύσωσιν ὡς στρωμνή, χολὴ δὲ καὶὄξος νὰ εἶναι τὸ ποτόν μου καὶἀτιμωτική του θανάτου καταδίκη νὰ τελειώση τὴν τύχη μου, ἐὰν παραβῶ τοὺς Νόμους, τοὺς ὁποίους θέλουσι μοὶἐπιβάλλει. Ὑπισχνοῦμαι, ἐπίσης, νὰ μὴν φανερώσω ποτὲ τὸν τόπον εἰς τὸν ὁποῖον ἐγενόμην δεκτός, οὐδὲ τὰ μέλη ἄτινα ἤσαν παρόντα. Πρὸς τούτοις ὑπισχνοῦμαι πλήρη πίστιν καὶἀφοσίωσιν εἰς τὸ «Ὕπατον Ἑλληνικὸν Συμβούλιον τοῦ 33 [βαθμοῦ]». Εἴη μοι βοηθὸς ὁ Μέγας Ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος [ὁ μασονικὸς θεός]…» (Πηγή: Μασονικὸ περιοδικὸ «Πυθαγόρας», ἔτος Δ´, Μάρτιος 1885, ἀρ. 3, σελ. 82-83).

Ἄλλος – νεώτερος – μασονικὸς ὅρκος.
Ὁ φοβερός, ἐπίσης, ὅρκος ποὺἀκολουθεῖ δίδεται κατὰ τὴν εἰσδοχὴ μυουμένου σὲ μασονικὲς Στοὲς ποὺ λειτουργοῦν ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῆς λεγομένης «Ἐθνικῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος». Ὁ μακρότατος αὐτὸς μασονικὸς ὅρκος, ἔχει, συντετμημένος, ὡς ἀκολούθως: «… Ἐπίσημα καὶ μὲ εἰλικρίνεια ὑπόσχομαι καὶ ὑποχρεώνομαι ὅτι πάντα θὰ περιφρουρῶ, θὰ καλύπτω καὶ ποτὲ δὲν θὰἀποκαλύπτω ὁποιοδήποτε μέρος ἢ μέρη, σημεῖο ἢ σημεῖα τῶν μυστικῶν ἢ τῶν μυστηρίων τῶν Ἐλευθέρων καὶἈποδεδεγμένων Τεκτόνων, καὶ τῶν ἀνηκόντων σ’ αὐτοὺς τὰὁποία μου ἔχουν ἤδη γίνει γνωστὰἢ πρόκειται νὰ μοῦἀνακοινωθοῦν τώρα ἢὁποτεδήποτε στὸ μέλλον, παρὰ μόνο σὲ γνήσιο καὶ νόμιμο ἈδελφὸἢἈδελφοὺς καὶ οὔτε σὲ αὐτὸν ἢ αὐτούς, παρὰ μόνο ἀφοῦ, μὲ κανονικὴ δοκιμασία, αὐστηρὴ ἐξέταση ἢἀσφαλῆ πληροφόρηση ἑνὸς πολὺ γνωστοῦ Ἀδελφοῦ διαπιστώσω ὅτι αὐτὸς ἢ αὐτοὶ εἶναι ἄξιοι αὐτῆς τῆς ἐμπιστοσύνης, ἢἐντὸς συνεδρίας τέλειας καὶ κανονικῆς Στοᾶς Ἀρχαίων Ἐλευθεροτεκτόνων [μασόνων]…

…Ἀκόμη ὑπόσχομαι ἐπίσημα ὅτι ποτὲ αὐτὰ τὰ μυστικὰ δὲν θὰ τὰ γράψω, παραστήσω, χαράξω, σημειώσω, σμιλεύσω ἢ μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο σχεδιάσω, οὔτε θὰ προκαλέσω ἢ θὰἀνεχθῶ νὰ διαπραχθεῖ αὐτὸ ἀπὸ ἄλλους, ἂν εἶναι ἐντὸς τῶν δυνάμεών μου νὰ τὸ ἀποτρέψω, πάνω σὲὁποιοδήποτε κινητὸἢἀκίνητο ἀντικείμενο κάτω ἀπὸ τὸν οὐράνιο θόλο, μὲ τὸ ὁποῖο ἢ πάνω στὸὁποῖο ὁποιοδήποτε γράμμα, χαρακτήρα ἢ σχέδιο, ἀκόμη καὶ τὸἐλάχιστο ἴχνος ἀπὸ χαρακτήρα, ψηφίο ἢ σχέδιο θὰἦταν δυνατὸν νὰἀναγνωριστεῖἢ νὰ γίνει ἀντιληπτὸ σὲ μένα ἢ σὲ ὁποιονδήποτε στὸν κόσμο, ὥστε οἱ μυστικές μας τέχνες καὶ τὰ κρυφὰ μυστήρια νὰ γίνουν γνωστὰ μὲἀπρεπῆ τρόπο ἀπὸ δική μου ἀναξιότητα.

Ὅλα αὐτὰὑποχρεώνομαι ἐπίσημα νὰ τηρῶ χωρὶς ἀντιλογία, ἐπιφύλαξη ἢὑπεκφυγή, μὲ τὴ βεβαιότητα ὅτι, ἂν παραβιάσω ὁποιοδήποτε ἀπὸ αὐτά, θὰ στιγματιστῶ ὡς ἄτομο συνειδητὰ ἐπίορκο, χωρὶς καμία ἠθικὴ ὑπόσταση καὶ παντελῶς ἀνάξιο γιὰ νὰ γίνει δεκτὸ σὲ αὐτὴ τὴ σεβασμία Στοὰ ἢ σὲ ὁποιαδήποτε ἄλλη κανονικὴ Στοὰ ἢ σὲ ὁμάδα ἀνθρώπων ποὺ θέτουν τὴν τιμιότητα καὶἀρετὴ πάνω ἀπὸ τὰ ἐπιφανειακὰ ὀφέλη τῶν ἀξιωμάτων καὶ τοῦ πλούτου.

Γι’ αὐτὸ βοήθησε μέ, Θεέ, καὶ στήριξέ με στὴν τήρηση τῆς Μεγάλης καὶ Ἐπίσημης Ὑπόσχεσής μου ὡς μαθητοῦ Ἐλευθεροτέκτονα (…)»

Ἐν συνεχείᾳὁ «Σεβάσμιος Διδάσκαλος», δηλαδὴὁ πρόεδρος τῆς Στοᾶς, ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν ὁρκιζόμενο μαθητὴ τέκτονα τοῦἐπισημαίνει:

«Ἀδελφέ…, μὲ τὴν ἤρεμη καὶ εἰλικρινῆ στάση σου αὐτὸ τὸ βράδυ, ξέφυγες ἀπὸ δύο μεγάλους συμβολικοὺς κινδύνους. Ὑπῆρχε ὅμως καὶ τρίτος κίνδυνος, ὁὁποῖος σύμφωνα μὲ τὴν παράδοση, θὰ σὲ παραφύλαγε μέχρι τὶς τελευταῖες στιγμὲς τῆς ζωῆς σου.

Οἱ κίνδυνοι ποὺ διέφυγες ἦσαν τοῦ Ἐγχειριδίου [μικρὸ ξίφος] καὶ τοῦ στραγγαλισμοῦ, ἐπειδὴ κατὰ τὴν εἴσοδό σου στὴ Στοά, τὸ Ἐγχειρίδιο αὐτὸ [τοῦ δείχνει τὸ Ἐγχειρίδιο] κατευθυνόταν πρὸς τὸ γυμνὸἀριστερὸ στῆθος σου, θέλοντας νὰ δείξει ὅτι, ἂν εἶχες ἀποπειραθεῖ νὰ προχωρήσεις βίαια, θὰ εἶχες γίνει ὑπαίτιος του θανάτου σου, ἀπὸ μαχαίρωμα ἐνῶ ὁἈδελφὸς ποὺ τὸ κρατοῦσε θὰἔμενε ἀκίνητος ἐκτελώντας τὸ καθῆκον του …»

Καὶὁ πρόεδρος τῆς Στοᾶς συνεχίζει νὰ λέει στὸν δόκιμο μασόνο τὰἑξῆς, ἐπίσης ἀνατριχιαστικά:

«…Ὑπῆρχε, ἐπίσης, αὐτὴἡ θηλιὰ [τοῦ τὴ δείχνει, ἀφοῦ πρῶτα τὴν βγάζουν ἀπὸ τὸ λαιμό του] περασμένη γύρω ἀπὸ τὸ λαιμό σου ποὺ θὰἔκανε ὁποιαδήποτε ἀπόπειρά σου νὰ φύγεις ἐξ’ ἴσου μοιραία, ἀλλὰὁ κίνδυνος ἐκεῖνος, ὁὁποῖος παραδοσιακὰ θὰ σὲ παραφύλαγε μέχρι τὴν τελευταία στιγμὴ τῆς ζωῆς σου, ἦταν ἡ φυσικὴ ποινὴἡ κάποτε συνδεδεμένη μὲ τὴν ὑποχρέωση τοῦ τέκτονα, δηλαδὴ νὰἀποκοπεῖὁ λαιμός σου, ἂν ποτὲ παράνομα ἀπεκάλυπτες τὰ μυστικὰ τοῦ Ἐλευθεροτεκτονισμοῦ [τῆς Μασονίας]. Ὁλόκληρη ἡ ποινὴ θὰἦταν νὰ σοὺ ἀποκοπεῖ ὁ λάρυγγας, νὰ σοὺ ξεριζωθεῖ ἡ γλώσσα καὶ νὰ ταφεῖς στὴν ἄμμο τῆς θάλασσας σὲ ρηχὰ νερὰἢ σὲἀπόσταση διακοσίων μέτρων ἀπὸ τὴν ἀκτή, ὅπου τὰ κύματα ἀνεβοκατεβαίνουν τακτικά».

Ἐν συνεχείᾳ, ὁ πρόεδρος τῆς μασονικῆς Στοᾶς στὴν ὁποία ἀκούστηκαν οἱ τρομεροὶ αὐτοὶ λόγοι, οἱ δύσκολα ἐπινοούμενοι ἀπὸ σώφρονες ἀνθρώπους, καθησυχάζοντας τὸν μαθητὴ μασόνο, τοῦ λέει:

«… Τὸ νὰ συμπεριλάβουμε τώρα μία τέτοια ποινὴ εἶναι περιττό, ἀφοῦ ἡ ὑπόσχεση τὴν ὁποία ἀνέλαβες ἀπόψε εἶναι δεσμευτικὴ γιὰ ὅλη σου τὴ ζωή.

Τώρα, ἀφοῦἀνέλαβες τὴ Μεγάλη καὶ Ἐπίσημη Ὑποχρέωση τοῦ Τέκτονα, μοῦἐπιτρέπεται νὰ σὲ πληροφορήσω ὅτι στὸν Ἐλευθεροτεκτονισμὸ ὑπάρχουν πολλοὶ βαθμοὶ καὶ ἰδιαίτερα μυστικὰ γιὰ καθένα ἀπ’ αὐτούς…» (Πηγή: Ἐθνικὴ Στοὰ τῆς Ἑλλάδος ΤΥΠΙΚΟ ΤΗΣ ΑΜΙΛΛΗΣ Emulation Ritual, Ἀθήνα Ἀπρίλιος 1997, σέλ. 21-29).

Οἱ μασονικοὶὅρκοι ποὺ μόλις τώρα διάβασαν οἱ νοήμονες ἀναγνῶστες μας ἐδῶ, εἶναι πράγματι φοβεροί. Εἶναι δὲ μετάφραση ἀπὸἀγγλικὰ μασονικὰ τυπικά. Παρόμοιες μεταφράσεις ἐκ τῶν ἀγρίων ἀγγλικῶν τυπικῶν (στὴ γλώσσα μᾶς) γνωρίζουμε νὰὑπάρχουν ἤδη ἀπὸ τὸ 1918 καὶ 1920 στὶς ἑλληνικὲς Στοὲς τῆς Αἰγύπτου.

Ἀναγκαία ἐπισήμανση ἀπὸ τὸν ἐρευνητή…

“Σφάζουν”, λοιπόν, πραγματικὰ οἱ μασόνοι τοὺς ἀδελφούς τους ποὺ φεύγουν ἀπὸ τὴ μασονία καὶ “ἀποκαλύπτουν” τὰ μυστικά;

Ἀπάντηση: Ὄχι, βέβαια! Δὲν σφάζουν οἱ μασόνοι τοὺς ἀδελφούς τους, ποὺ δὶ’ ἐνεργειῶν ἢ παραλείψεων τοὺς “προδίδουν” τὰ μυστικά. Ὄχι, δὲν γίνονται τέτοια, μήτε καὶἐνοχλοῦνται καν σήμερα οἱ “ἀποστάτες” αὐτοί.

Τί συμβαίνει λοιπόν; Γιατί ζητοῦνται οἱ σκληροὶ αὐτοὶ ὅρκοι (ἀλλὰ καὶἄλλοι ἐλαφρότεροι) σήμερα;

Τὸ ζήτημα ἔχει ὡς ἀκολούθως: Τὸ πλῆθος τῶν τρομερῶν μασονικῶν ὅρκων θεσπίστηκαν ἀπὸ τὸν Τεκτονισμὸ κατὰ τοὺς προηγούμενους, τοὺς τελευταίους αἰῶνες. Τότε, ποὺ ΜΕΓΑΣ ἦταν ὁ πόλεμος τῆς Μασονίας ἐναντίον μερικῶν θρόνων τῆς Εὐρώπης, μαζὶ – καὶ κυρίως – ἐναντίον τῆς παπικῆς ἐξουσίας καὶ τὸ ἀντίθετο.

Γιατί αὐτὸς ὁ μέγας πόλεμος;

Διότι τὸ πλῆθος τῶν ἀγαθῶν καὶ ἀφελῶν τεκτόνων τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, ἀποδεχθὲν – καὶ προάγον – τὸ ἑλκυστικὸ σύνθημα τοῦ Γαλλικοῦ Διαφωτισμοῦ «Ἐλευθερία-Ἰσότης-Ἀδελφότης», ἐμάχετο ἱεροκρυφίως, συνωμοτικῶς, γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση – ὅπως πίστευαν – τῆς Εὐρώπης καὶ πέραν αὐτῆς ἀπὸ τὴν τυραννία καὶ διαφθορὰ μερικῶν βασιλικῶν θρόνων καὶ παπικῶν θώκων, καὶὡς ἐκ τούτου ἐδιώκοντο, μὴ γνωρίζοντες πιθανὸν τὰ “βαθέα” τῆς Μασονίας οἱ πολλοί, πλὴν τῆς ὑψηλῆς ἡγεσίας αὐτῶν. Οἱ ὅρκοι, λοιπόν, ἐκεῖνοι διατηροῦνται ἀκόμα καὶ δὴ γιὰ λόγους ἱστορικούς.

Μερικὲς βλάσφημες διδασκαλίες τεκτόνων καὶ μέτρα προστασίας των γιὰ νὰ μὴ διαρρεύσουν…

Διατηροῦνται ὅμως – καὶ ζητοῦνται, βεβαίως – ἕως σήμερα οἱ μασονικοὶὅρκοι, ὄχι μόνο γιὰ λόγους ἱστορικούς, ἀλλὰ καὶ γιὰἄλλους λόγους.

Ποιούς λόγους; Μὰ γιὰ νὰ κρύψουν τὰὑπόλοιπα, τὰ οὐσιώδη, τὰ τρέχοντα μυστικὰ τους[1] οἱ τέκτονες!

Ποιά μυστικά;

Τὰ τέσσερα καίρια σημασίας μυστικά τους, προπάντων τὸἕνα, δηλαδὴ τὶς περὶ Θεοῦ ΒΑΘΥΤΕΡΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΤΟΥΣ, τὶς ἀποκρουστικῶς βλάσφημες καὶ μὲ σκληρότητα διατυπωμένες.

Γιὰ νὰἀποφύγουν, λοιπόν, οἱ μασόνοι νὰ μὴ περιέλθουν μερικὲς ἐκ τῶν διδασκαλιῶν αὐτῶν ἐκτὸς τῶν τεκτονικῶν κύκλων, διατυπώνουν αὐστηρὲς προειδοποιήσεις στὰ μέλη τους, γενικότερα, νὰ προσέχουν τὰ διάφορα ἔντυπά τους σχολαστικῶς, νὰ μὴν περιέλθουν εἰς χείρας «βεβήλων», δηλαδὴ παντὸς προσώπου ποὺ δὲν εἶναι μασόνος τοῦἐπιπέδου τους.

Ἰδέστε πῶς διατυπώνουν τὶς σχετικὲς αὐστηρότατες ὁδηγίες καὶἐντολές τους:

«Προφυλάξωμεν τὰ κείμενά μας ἴνα μήποτε περιέλθωσι ταῦτα εἰς χείρας βεβήλων. Ταῦτα ἀσφαλῶς θὰ μολυνθοῦν…»! (Ἰω. Α. Βασιλὴ 33ου, Εἶδον τὸν Ἀκτινοβόλον Ἀστέρα, Ἀθήνα 1952, σέλ. 68).

Σὲ ἕνα ἄλλο μασονικὸ ἔντυπο διαβάζουμε τὴν ἑξῆς ὑπόσχεση-ὅρκο τέκτονος γιὰ τὸ πῶς νὰ προσέχει τὸἐξ 25 μόνο σελίδων βιβλιάριο ποὺ τοῦἔδωσαν στὴν Στοά του :
«…ἐφ’ ὅσον μοὶ ζητηθῆ, θέλω ἐπιστρέψει πάραυτα τὸ παρὸν τυπικόν (…) ἐν περιπτώσει δὲ θανάτου ἐντέλλομαι πρὸς τοὺς νομίμους ἐκπροσώπους μου [τοὺς κληρονόμους τοῦ] ὅπως παραδώσουν τοῦτο ἄνευ χρονοτριβῆς πρὸς τοὺς ἀνωτέρω ἀξιωματικούς [τους μασόνους τῆς Στοᾶς του]…» (πηγή: Εἰς Δόξαν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος, ΜΕΓΑ ΠΕΡΙΣΤΥΛΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΤΥΠΙΚΟΝ, βαθμὸς τοῦ Διακεκριμένου Διδασκάλου, ἐν Ἀθήναις, Ἰανουάριος 1978, σέλ. 3).