ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΚΡΙΝΕΙ
ΔΗΜΟΣΙᾼ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΜΕΣΟ
ΙΔΡΥΟΝΤΑΣ ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

Σημείωση «Ἀντιαιρετικοῦ Ἐγκολπίου»:Ἡ παροῦσα παρέμβαση τοῦ κ. Γεωργίου Κρίππα στὴν 6η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΩΝ ΜΕΛΕΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΩΝ ΛΑΤΡΕΙΩΝ (19 – 22  ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ – ΧΑΤΖΗΔΗΜΟΒΟ, ΝΕΥΡΟΚΟΠΙ – ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ) τάραξε γιὰ τὰ καλὰ τὰ νερὰ τῆς κατεστημένης ἠττοπαθοῦς νοοτροπίας κάποιων ποὺ φοβοῦνται καὶ τὴ σκιὰ τοὺς ἔναντι τῶν αἱρετικῶν ἀρνούμενοι ἀκόμη καὶ τῆς ὑποτυπώδους ἀπολογίας.
Ἂς μᾶς συγχωρέσει ὁ ἀναγνώστης γιὰ τὴ σκληρότητα τῶν λόγων μας  ἀλλὰ ἀπὸ αὐτὸ ἐδῶ τὸ πόστο ἔχουμε γίνει ἄπειρες φορὲς ἀκροατὲς τέτοιων δηλώσεων ἀπὸ τὰ χείλη ἁρμοδίων, τόσο ποὺ κοντέψαμε καὶ ἐμεῖς νὰ πειστοῦμε γιὰ τὴν ἀλήθειά τους. Πόσες φορὲς δὲν ἀκούσαμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία δὲν μπορεῖ νὰ ἀντιμετωπίσει κάποια αἵρεση ποὺ σαφῶς προσβάλει καὶ παραβιάζει τὴν ἐλευθερία τῶν Ἑλλήνων μέσω προσηλυτιστικῶν μεθόδων κλπ., διότι «δὲν εἶναι εὔκολα τὰ πράγματα» ἢ ὅτι «πρέπει νὰ μὴν προκαλοῦμε» ἢ ὅτι «δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε τίποτα».     
Μόλις προχθὲς ἀκούσαμε σὲ ὁμιλία ὑπευθύνου κάποιου ἀντιαιρετικοῦ φορέα, ὅτι ἡἘκκλησία πρέπει νὰ εἶναι πολὺ προσεκτική, ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ κάνει μηνύσεις, ὅτι σὲ λίγο τὰ ἀντιαιρετικὰ γραφεῖα θὰ κλείσουν καὶ ἄλλους πολλοὺς λόγους ἠττοπάθειας καὶ μιζέριας. Ὅπως βεβαιώνει ὁ κ. Κρίππας ΤΙΠΟΤΑ ἀπὸ αὐτά, ΟΧΙ μόνο δὲν ἰσχύει, ΑΛΛΑ ἡ Ἐκκλησία μὲ ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ καὶ ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ νὰ ἀμύνεται μὲ ΟΠΟΙΟ ΜΕΣΟ ΘΕΛΕΙ ἔναντι τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν λατρειῶν.
Ἐμεῖς καλοῦμε ὅλους τοὺς ἀδελφοὺς νὰ διαδώσουν τὴν ἀπόφαση αὐτὴ τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων παντοῦ ὥστε νὰ μπεῖ σὲ κάθε Ἐνορία, σὲ κάθε Μητρόπολη καὶ σὲ κάθε Ἀντιαιρετικὸ γραφεῖο, διότι εἶναι μία Ἱστορικὴ ἀπόφαση ποὺ λύνει τὰ χέρια τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν Ἁρμοδίων Ὀργάνων της καὶ τὰ καλεῖ νὰ ἀναλάβουν τὴν εὐθύνη τοὺς ἔναντι τῆς Ἴδιας τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Πληρώματός Της.
Εὐχαριστοῦμε τὸν κ. Κρίππα, τὸν ἀκούραστο αὐτὸν Ἐργάτη τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὴν προσφορά του πρὸς τὴν Ἐκκλησία καὶ στὸν ἀντιαιρετικό Της ἀγώνα. Ὁ Θεὸς νὰ τὸν ἐλεεῖ!

Γ.  ΚΡΙΠΠΑΣ
(ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΦΟΡΩΣΑ ΤΗΝ ΚΑΤΩΘΙ ΑΠΟΦΑΣΗ
ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ)
Τῆς  9ης  ΙΟΥΛΙΟΥ 2013  (ἀνάλυση παραγράφου  165)

Ὡς γνωστὸν ἀπὸ πολλὲς πλευρές  μᾶς ἀντιτάσσεται, ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ἴσες, καλύπτονται ἀπὸ τὴν θρησκευτικὴἐλευθερία, προστατεύονται ἐξ ἴσου κ.λ.π. καὶ καμμία δὲν μπορεῖ, νὰ κατακριθεῖ, ὅτι παραβιάζει βασικὲς ἀρχές, ἑπομένως τὸ θέμα «αἱρέσεις ἢ ἐπικίνδυνες αἱρέσεις» καὶ προστασία ἔναντι αὐτῶν εἶναι ἀπαράδεκτο καὶ ἀντισυνταγματικό.
Κατ’ ἀρχὴν ἐπὶ τῶν ἐνστάσεων αὐτῶν πρέπει, νὰ παρατηρήσουμε,  ὅτι σὲ μία δημοκρατικὴ κοινωνία κανένας δὲν μπορεῖ, νὰ παριστάνει τὸν συνταγματολόγο καὶ νὰ ἀποφαίνεται, ὅτι ἡ τάδε ἢ ἡ δεῖνα ἐνέργεια εἶναι ἀντισυνταγματικὴ κ.λ.π. ἐπειδὴ ἀφορᾶ τὶς αἱρέσεις καὶ τὴν ἔναντι αὐτῶν προστασία. Σὲ ὅλα τὰ κράτη ὑπάρχει διάταξη εἰς τὸ Σύνταγμα, ἡ ὁποία ὁρίζει, ὅτι ἐπὶ τῆς συνταγματικότητος ἢ  ἀντισυνταγματικότητος ὁρισμένης ἐνεργείας ἢ δράσεως ἀποφαίνονται τὰ δικαστήρια. Εἰς δὲ τὰ εὐρωπαϊκὰ κράτη ὑπάρχει εἰδικὸ πανευρωπαϊκὸ ὄργανο, τὸ ὁποῖο ἀποφαίνεται, περὶ τοῦ  ἐὰν κάποια ἐνέργεια  ἀποτελεῖ ἢ ὄχι παραβίαση ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καὶ ἐν προκειμένῳ παραβίαση τοῦ ἀτομικοῦ δικαιώματος τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας. Τὸ ὄργανο αὐτὸ εἶναι, ὡς γνωστόν, τὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Μέχρι  σήμερον τὸ ἐν λόγῳ Εὐρωπαϊκὸ  Δικαστήριο δὲν εἶχε ἀποφανθεῖ, ἐὰν καὶ κατὰ πόσον ὁρισμένες αἱρέσεις εἶναι ἐπικίνδυνες καὶ εἰς ποίαν ἔκταση δικαιούμεθα νὰ ἀντιτασσόμεθα εἰς αὐτὲς καὶ ἰδιαιτέρως ἡἐπίσημη Ἐκκλησία. Ἔτσι ἐλλείψει ἀποφάσεως τοῦ ἐν λόγῳ Δικαστηρίου πάρα πολλοὶ ἐκμεταλλευόμενοι τὸ δεδομένο αὐτὸ μᾶς κατέκριναν καὶ μάλιστα ἄφηναν ὑπόνοια, ὅτι ἀντιτασσόμενοι εἰς τὶς αἱρέσεις  παραβιάζουμε τὸ ἀτομικὸ δικαίωμα τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας κ.λ.π. Καὶ βεβαίως τὰ ἐναντίον τους ἐπιχειρήματά μας ἦσαν κατὰ ἕνα μέρος ἀποδυναμωμένα.
Σήμερα εὐρισκόμεθα εἰς τὴν εὐχάριστον θέση, νὰ πληροφορήσουμε τὸ ἀκροατήριό μας, ὄτι  τὴν 9ην Ἰουλίου 2013 τὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων συνελθὸν εἰς ὁλομέλεια καὶ ἐκδικάζον μίαν ὑπόθεση ἀφορῶσα τὴν ἵδρυση συνδικαλιστικῆς ἑνώσεως τῶν ἱερέων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας ἐξέδωσε ὑπὸ τὴν ἰδίαν ἡμερομηνίαν μία ἀπόφαση (ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων τῆς 9ης Ἰουλίου 2013, ὑπόθεση  «Sindicatul “Pastorul cel Bun” c.  Roumanie» προσφυγὴ Νο 2330/09) διὰ τὸ θέμα αὐτὸ (συνδικαλισμὸς ἱερέων καὶ πότε ἐπιτρέπεται). Ἡ ἀπόφαση αὐτὴ  εἰς τὴν παράγραφον 165 ἀναφέρεται εἰς τὶς αἱρέσεις  ἐπὶ λέξει ὡς ἑξῆς εἰς ἑλληνικὴ μετάφραση: «Ὁ σεβασμὸς τῆς αὐτονομίας τῶν θρησκειῶν, ποὺ εἶναι ἀνεγνωρισμένες ὑπὸ «τοῦ κράτους συνεπάγεται τὴν ἀναγνώριση εἰς αὐτὲς τοῦ δικαιώματος κατὰ «τοὺς κανόνες καὶ τὰ συμφέροντά τους, νὰ ἀντιδροῦν ἐναντίον σχισματικῶν «κινήσεων, ποὺ ἀναφύονται εἰς τοὺς χώρους τους καὶ μπορεῖ, νὰ ἐμφανίζουν «κίνδυνον διὰ τὴν συνοχήν τους καὶ τὴν ἑνότητά τους. Δὲν ἐπιτρέπεται «ἑπομένως εἰς τὶς κρατικὲς ὑπηρεσίες, νὰ ἀναλαμβάνουν ρόλο διαιτητοῦ «μεταξὺ τῶν ἀνεγνωρισμένων ἐκκλησιῶν καὶ τῶν σχισματικῶν κινήσεων, ποὺ ὑπάρχουν ἢ ποὺ θὰ ἐμφανισθοῦν προσεχῶς εἰς τοὺς χώρους τους».
Ἐν ὄψει ἑπομένως τῆς πολὺ σπουδαίας αὐτῆς παραγράφου τῆς ἐν λόγῳ ἀποφάσεως τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου προκύπτουν ἐφεξῆς τὰ ἑξῆς δεδομένα:
1)  Εἰς τὴν ἐπίσημη Ἐκκλησία ἀναγνωρίζονται (δηλ. θεσμοθετοῦνται) ἰδιαίτερες ἁρμοδιότητες δράσεως καὶ τοποθετήσεώς της ἔναντι τῶν αἱρέσεων
2)  Οἱ ἐν λόγῳ ἀναγνωριζόμενες εἰς τὴν ἐπίσημη Ἐκκλησία ἁρμοδιότητες ἀφοροῦν ὁποιοδήποτε θέμα σχετιζόμενο μὲ  τὶς αἱρέσεις καὶ τὴν δράση τους χωρὶς κανέναν ἀπολύτως περιορισμόν.
3)  Οἱ ἁρμοδιότητες αὐτὲς δὲν θεωροῦνται πλέον οὔτε παράνομες, οὔτε ἀντισυνταγματικές.
4)  Ἀναγνωρίζεται εἰς τὴν ἐπίσημη Ἐκκλησία τὸ δεδομένο, ὅτι οἱ αἱρέσεις, ἰδίως οἱ ἐπικίνδυνες, ἀποβαίνουν εἰς βλάβην της καὶ τὴν θίγουν πολλαπλῶς. Ἐφ’ ὅσον ἑπομένως εὑρίσκεται εἰς κατάσταση προσβολῆς ἐναντίον της, δικαιοῦται, νὰ ἀμυνθεῖ. Εὑρισκομένη δὲ εἰς κατάσταση ἀμύνης ἔχει τὴν εὐχέρεια, νὰ ἐπιλέξει ἡ ἴδια κυριαρχικῶς τὰ μέσα ἀμύνης ποὺ θὰ χρησιμοποιήσει.
Ὡς ἐκ τούτου δικαιοῦται π.χ., νὰ κατακρίνει δημοσίᾳ τὶς αἱρέσεις, νὰ προειδοποιεῖ τοὺς πιστοὺς περὶ τὶς ἐπικινδυνότητός τους μὲὁποιοδήποτε μέσον, νὰ ἱδρύει ἀντιαιρετικὲς ὑπηρεσίες κεντρικὲς καὶ περιφερειακές, μὲ τὶς ὁποῖες οἱ κρατικὲς ἀρχὲς ὑποχρεοῦνται, νὰ συνεργάζονται, νὰ ζητᾶ τὴν συνδρομὴ τῶν κρατικῶν ἀρχῶν πρὸς ἐπιβοήθηση τοῦ ἀντιαιρετικοῦ της ἔργου, νὰ ἐπεμβαίνει σὲ εὐαίσθητους χώρους κρατικῆς ἁρμοδιότητος πρὸς ἐνημέρωση τοῦ κοινοῦὅπως π.χ. εἰς τὰ δημόσια σχολεῖα, τὰ νοσοκομεῖα, τὸν στρατὸ κ.λ.π.
Εἰδικῶς διὰ τὸν στρατὸ ὑπενθυμίζουμε καὶ μίαν ἄλλη ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων, ἡ ὁποία ἀφορᾶ τὴν Ἑλλάδα. Πρόκειται διὰ τὴν ἀπόφαση τῆς 24.2.1998 (ὑπόθεση Λαρίσης κατὰἙλλάδος), ἡ ὁποία ἐπικυρώνει καταδίκη ἐπὶ προσηλυτισμῷ ἐπιβληθεῖσα ὑπὸ τῶν ἑλληνικῶν δικαστηρίων εἰς βάρος ἀξιωματικῶν της Πολεμικῆς Ἀεροπορίας, οἱ ὁποῖοι ἐπεχείρησαν νὰ προσηλυτίσουν εἰς τὴν αἵρεση τῶν πεντηκοστιανῶν στρατιῶτες ποὺ εἶχαν ὑπὸ τὶς διαταγές τους. Ἄρα κατοχυροῦται καὶ ἡ πρόσβαση τῆς Ἐκκλησίας καὶ εἰς τὸν στρατὸ πρὸς προστασία της ἔναντι τῶν αἱρέσεων.
5)  Οἱ προαναφερόμενες ἁρμοδιότητες ποὺ ἀναγνωρίζονται ἐγκύρως εἰς τὴν ἐπίσημη Ἐκκλησία ἀναφέρονται ἐδῶ ἐνδεικτικῶς καὶ ὄχι περιοριστικῶς. Ἑπομένως καὶ κάθε ἄλλη ἁρμοδιότης προσήκουσα εἰς τὸ ὡς ἄνω σχῆμα μπορεῖ νὰ ἀσκηθεῖ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ μάλιστα ὑπὸ τὴν κάλυψη τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων.
6) Κατ’ ἀκολουθίαν τῶν ἀνωτέρω συνιστῶ εἰς τοὺς παρόντας ἐκπροσώπους τῶν Ἐκκλησιῶν, νὰ ἐνημερώσουν τὶς ἁρμόδιες κρατικές τους ὑπηρεσίες, περὶ τῶν νέων ἁρμοδιοτήτων ποὺ ἀναγνωρίζονται εἰς τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὴν προαναφερομένη ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων καὶ νὰ ζητήσουν καὶ τὴν συνδρομήν τους.

ΠΗΓΗ: egolpion.com